Werkgevers worden steeds creatiever in hun oplossingen om op dit moment (coulancehalve) hun personeel door te betalen, maar na de coronacrisis toch te kunnen profiteren van een maximale inzet door het personeel. Eén van de aangedragen oplossingen komt vanuit de horeca. Daar was de wens om de oproepkrachten nu voor een x-aantal uren door te betalen. De helft van de doorbetaalde uren zouden echter als min-uren worden geregistreerd, zodat deze kunnen worden ingehaald op het moment dat er weer behoefte is aan inzet van het personeel. Dit zal echter om ten minste twee redenen fout gaan.
Wettelijk minimumloon
De eerste reden waarom dit mis zal gaan, is het wettelijk minimumloon. Wanneer in een tijdvak de gewerkte uren worden afgezet tegen het te ontvangen loon, dan moet dit per uur terug te rekenen zijn tot ten minste het minimumloon, dan wel het loon dat de cao voorschrijft. Wie hier onder duikt, zal in de problemen komen. De werknemer kan dan immers tóch ten minste het minimumloon afdwingen, ook al heeft hij dit geld feitelijk al eerder uitbetaald gekregen.
Cao-bepaling
De tweede reden waarom dit mis zal gaan in dit specifieke voorbeeld, is omdat de cao van Koninklijke Horeca Nederland (KHN) de verrekening van min-uren sterk beperkt. Als bij einde dienstverband nog min-uren in de boeken staan, kunnen deze slechts worden verrekend als de min-uren zijn veroorzaakt door een omstandigheid die in redelijkheid voor de werknemer behoort te komen. De coronacrisis kan hieronder niet worden verstaan en een werknemer die vertrekt voordat de uren konden worden ingehaald, hoeft dan ook niets terug te betalen.
Deze problematiek staat nog los van de vraag of de NOW-regeling waar de werkgever met deze constructie van kan profiteren, hiervoor bedoeld is.
